Mourits Menco * Lichtenvoorde, 12 juli 1894 - Sterfplaats Midden-Europa, 31 maart 1944
Gehuwd met
Sophie Heilbron
Zoon van Ida Stern, *Heiden, 18 juni 1866 - Winterswijk, 19 oktober 1931 en Salomon Menco, *Winterswijk, 26 maart 1862 - Deventer, 8 juli 1925.
De grafstenen van Ida Stern en Salomon Menco op de Joodse Begraafplaats in Winterswijk. Ook de in de oorlog vermoorde familieleden worden in herinnering geroepen
Mourits en Sophie trouwden op 31 januari 1921 in Lochem.
Veehandelaar en sigarenwinkelier, Spoorstraat 51, Winterswijk
Mourits Menco werd in september 1942 gepakt door de Winterswijkse politie en overgedragen aan de SD in Arnhem. Hij werd beschuldigd van zwarte handel en prijsopdrijving van textiel- en rookwaren.
Mourits werd aanvankelijk te werk gesteld in Rijkswerkkamp ‘Landweer’ in Elsloo. Hij schreef later uit Westerbork nog een brief aan een vriend (H. Heesen, Winterswijk-Kotten) die hij vertelde dat de huissleutels in bewaring waren gegeven bij de buren. ‘In het schuurtje zit nog wel 10 á 12 mud kolen. Ze zullen verder alles wel in beslag komen nemen…’ Mourits vermeldt ook dat Dr. Bos zijn best voor hem heeft gedaan maar dat het ‘niet heeft mogen helpen’. Tenslotte schrijft Mourits: ‘Ik wil nu maar eindigen met jullie nogmaals het allebeste toe te wenschen en een spoedig en gelukkig weerziens van jullie steeds blijvende vrienden. Mou, vrouw en kinderen’.
Het gezin Menco. V.l.n.r. Ida, Bertha, Mourits en Sophie
Mourits ging met hetzelfde transport als zijn vrouw en kinderen naar Auschwitz waar vrouw en kinderen meteen na aankomst vermoord werden. We weten niet zeker of hij in Kosel uit de trein gehaald werd voor dwangarbeid of dat hij bij de 3 mannen hoorde die door de slectie in Auschwitz heenkwamen. Van het transport werden 707 mensen direct na aankomst vermoord in de gaskamers. De sterfdatum '31 maart 1944' is een fictieve. Als een exacte sterfdatum niet voorhanden was, werd, na de oorlog, de laatste dag van de maand waarin nog iets vernomen was over de gestorvene als overlijdensdatum vastgesteld.
Transport Westerbork-Auschwitz 10 november 1942
Sophie Menco - Heilbron * Anholt, 30 april 1893 - Sterfplaats Auschwitz, 13 november 1942
Gehuwd met
Mourits Menco
Dochter van Bertha Cussel, *Anholt, 16 maart 1858 - Vught, 24 april 1943 en Simon Heilbronn, *Dinxperlo, 6 april 1859 - Sobibor, 14 mei 1943.
In Westerbork 3 oktober 1942
Transport Westerbork-Auschwitz 10 november 1942
Het betreft transport 35, bestaande uit 758 mensen, van wie 96 kinderen. Negen mensen overleefden de oorlog. De trein telde 12 wagons.
Ida Menco * Winterswijk, 16 november 1921 - Sterfplaats Auschwitz, 13 november 1942
Bertha Menco * Winterswijk, 8 mei 1927 - Sterfplaats Auschwitz, 13 november 1942
Dochter
van
Sophie Heilbron
en Mourits Menco
In Westerbork 4 oktober 1942
Transport Westerbork-Auschwitz 10 november 1942
Bertha Menco, op schoot bij Pauline Menco-Stern
Het betreft transport 35, bestaande uit 758 mensen, van wie 96 kinderen. Negen mensen overleefden de oorlog. De trein telde 12 wagons.
Het gezin Mourits Menco woonde op Spoorstraat 51 in Winterswijk.
Herinnering
‘Het gezin van Mourits Menco heeft een poos bij ons op de boerderij geslapen, omdat ze zo bang waren voor bombardementen op het station van Winterswijk. Ze kwamen ’s avonds naar ons toe en bleven dan tot de volgende morgen. Mourits was bij ons goed bekend als veehandelaar. We zagen en hoorden hem handelen met vader. Dan ging het soms om een cent of een halve cent. Dat snapten wij eerst niet, want wie doet daar nou moeilijk over. Later begrepen we dat het om een cent of een halve cent per kilogram veegewicht ging. We vonden dat handjeklap-spel wel leuk en de koop werd ook handje-contantje financieel afgewikkeld. Dat Mourits zwarte handel zou hebben gedreven, zoals door de Winterswijkse politie werd beweerd, geloven wij niet. Dat zal wel een smoesje geweest zijn om hem op te pakken. Bettie/Bertha was een leeftijdsgenootje van ons. Zij mocht van haar moeder een nieuwe jurk naaien en werd daarbij door haar moeder geholpen. Ik weet nog de kleur van de stof: blauw met witte stippen. Toen de oproep voor het kamp kwam, Mourits zat al in een werkkamp, besloten ze te gaan. ‘Wat kunnen we anders? Waar moeten we blijven als we niet gaan?’ Ze hadden er toch nog vertrouwen in dat het wel goed zou komen. Dat kwam het niet, want Mourits werd gescheiden van zijn vrouw en kinderen die in Auschwitz vermoord werden. Mourits zelf is ook gestorven, maar waar en wanneer precies dat weten we niet’.
Spoorstraat 51